۴ نتیجه برای ساختار سرمایه
داود جعفری سرشت، زهرا علیزاده بکان،
دوره ۷، شماره ۲۳ - ( ۴-۱۳۹۷ )
چکیده
این تحقیق میزان استفاده از ابزارهای تأمین مالی اسلامی توسط بنگاههای غیرمالی را مورد بررسی قرار
میدهد. براساس دادههای تابلویی مربوط به شرکتهایی از چهارده کشور در حال توسعه در دورۀ زمانی ۲۰۰۵ تا ۲۰۰۹ ما دریافتیم که تأمین مالی اسلامی سهم قابل توجهی از ساختار سرمایۀ این شرکتها را تشکیل میدهد. همچنین، شرکتهای با سودآوری پایین، تمایل بیشتری به استفاده از بدهی نسبت به حقوق صاحبان سهام نشان میدهند که در این رابطه استفاده از ابزارهای تأمین مالی اسلامی نیز بر ابزارهای بدهی متعارف و سنتی ترجیح داده میشود. بهعلاوه، یافتههای پژوهش بیانگر این است که تأمین مالی اسلامی برای شرکتهای با سودآوری پایین، بسیار سودمند است که این نتیجه با چشمانداز هزینه نمایندگی سازگاری دارد.
طیبه فراهانی، مجید صبوری،
دوره ۹، شماره ۳۱ - ( ۴-۱۳۹۹ )
چکیده
جایگاه وسیع اقتصادی بانک‌ها و مؤسسات اعتباری در اقتصاد کشور، این واقعیت را بسیار پررنگ می‌نماید که برای تضمین ثبات و ارتقا عملکرد در سیستم بانکی کشور باﻳﺪ ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﻧﺴﺒﺖ ﻣﻨﺎﺳﺒﻲ ﺭﺍ ﻣﻴﺎﻥ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ ﻭ ﺭﻳﺴﮏ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺩﺭ ﺩﺍﺭﺍﻳﻲﻫﺎﻱ بانک‌ها برقرار نمود. تصمیم‌گیری در مورد ساختار سرمایه، یکی از مشکل‌ترین و چالش برانگیزترین مسائل پیش روی شرکتها بوده، اما در عین حال حیاتی‌ترین تصمیم در مورد ادامه بقای آنها است. هدف از پژوهش حاضر تأثیر نسبت کفایت سرمایه، ساختار سرمایه و نقدینگی بر عملکرد مالی بانک‌های تجاری می‌باشد. در این پژوهش اطلاعات مالی ۱۵ بانک پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در طی بازه زمانی ۱۳۸۹ تا ۱۳۹۵ با روش رگرسیون دادههای ترکیبی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج حاکی از تأثیر مثبت و معنادار نسبت کفایت سرمایه و ساختار سرمایه بر عملکرد مالی می‌باشد. اندازه بانک اثر منفی و معناداری بر بازده حقوق صاحبان سهام بانک دارد. عمر بانک و درصد مالکیت سهامداران نهادی اثر معناداری بر بازده حقوق صاحبان سهام بانک ها ندارند.
سید مسعود طباطبایی، دکتر سید نظام‌الدین مکیان، زهرا نصراللهی،
دوره ۱۳، شماره ۴۷ - ( ۵-۱۴۰۳ )
چکیده
بانکداری سایه شامل مجموعه‌ای از واسطه‌گری‌های مالی غیربانکی مانند صندوق‌های سرمایه‌گذاری، شرکتها و مؤسسات پولی و مالی است که در واقع دارای عملکرد بانکی می‌باشند، اما تحت نظارت قوانین مدون نظام بانکی نیستند. این مقاله به ارزیابی اثر بانکداری سایه‌ای بر ریسک بانکی در ایران می‌پردازد، علاوه بر آن، اثر ساختار سرمایه بر رابطه بانکداری سایه با ریسک بانکی مورد بررسی قرار می‌گیرد. سطح تحلیل پژوهش، منتخبی از بانک‌های ایران طی سال‌های ۱۳۹۲ الی ۱۳۹۸ می‌باشد. تجزیه و تحلیل داده‌ها مبتنی بر الگوی اقتصادسنجی دادههای پانلی با روش حداقل مربعات تعمیم‌یافته عملی بوده است. نتایج نشان میدهد که بانکداری سایه در هر دو گروه بانک‌های دولتی و خصوصی منجر به افزایش ریسک میشود و تغییر ساختار سرمایه به نفع دارایی‌های بانک، بخشی از افزایش ریسک ناشی از فعالیت‌های بانکداری سایه‌ای را خنثی می‌کند. همچنین، کیفیت دارایی و کفایت سرمایه در هر دو گروه به صورت معنی‌داری ریسک را کاهش میدهد. در رابطه با نقدینگی، مشاهده میشود که در بانک‌های دولتی اثر منفی و معنی‌داری بر ریسک دارد، اما اثر آن بر ریسک در بانک‌های خصوصی معنی‌دار نمی‌باشد. در رابطه با اندازه بانک، مشاهده میشود که در بانک‌های دولتی به صورت معنی‌داری ریسک را کاهش میدهد، در حالی که اثر معنی‌داری بر ریسک در بانک‌های خصوصی ندارد.
میر جواد سید نژاد، سعید جبار زاده کنگرلوئی، جمال بحری ثالث، منیژه رامشه،
دوره ۱۳، شماره ۴۹ - ( ۱۰-۱۴۰۳ )
چکیده
در اقتصاد و مدیریت، چرخه عمر شرکتها و مؤسسات به مراحلی تقسیم میشود. در ادبیات این علوم برای چرخه عمر مدل‌هایی با چند مرحله ارائه شده‌است که در چارچوب این مدل‌ها، مؤسسات و شرکتها با توجه به هر مرحله از حیات اقتصادی خود سیاست و خط‌مشی مشخصی را دنبال می‌کنند. این سیاست‌ها به‌گونه‌ای در اطلاعات حسابداری شرکتها منعکس میشود. در حوزه حسابداری نیز برخی از محققان به بررسی تأثیر چرخه عمر شرکت بر اطلاعات حسابداری پرداخته‌اند. هدف مقاله حاضر بررسی و تبیین ساختار سرمایه با تأکید بر چرخه عمر در شرکتهای ایرانی پذیرفته شده در بورس اوراق‌بهادار تهران بوده است. برای این منظور از اطلاعات آماری شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در بازه زمانی ۱۳۹۰-۱۴۰۱ و روش دادههای پنلی استفاده شد. نتایج این مطالعه نشان داد که چرخه عمر اثر منفی و معنی‌داری بر ساختار سرمایه شرکت داشته است.
