بانکداری امروزه فعالیتهای گستردهای را شامل میشود. ریسک و بازده و در کنار هم آوردن سرمایهگذاران از مؤلفههای مشترک همه فعالیتهای بانکی هستند. بازده سرمایه هدف اصلی و مهم فعالیت بانک است. هدف اصلی مدیریت ترازنامه (مدیریت دارایی _ بدهی)، هماهنگی همه این فعالیتها از طریق مدیریت کارآمد و اثربخش منابع و مصارف و بازسازی مجدد ساختار دو سمت ترازنامه بانک در جهت سودآوری بهینه با در نظر گرفتن ریسک منابع است. استفادهکنندگان صورتهای مالی علاوه بر کمیت سود به کیفیت آن نیز توجه ویژه دارند اما قابلیت انعطاف استانداردهای حسابداری و مبنای تعهدی به مدیران اجازه میدهد که جهت انتقال اطلاعات سود در صورتهای مالی آن را مدیریت کنند. سود مدیریتشده بیکیفیت و ناکاراست چرا که رشد اقتصادی را از طریق تخصیص غیربهینه سرمایه کاهش و ریسک مالی بانک را افزایش میدهد. هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی تاثیر مدیریت ترازنامه بر کنترل شاخصهای مدیریت سود میباشد چرا که هرچه مدیریت سود کمتر باشد، کیفیت سود بالاتر خواهد بود و نتایج تحقیق نشان میدهد مدیریت اقلام بدهی و دارایی بانکها در این مورد بیتاثیر نیست. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل ۲۰ بانک پذیرفتهشده در بورس اوراق بهادار تهران طی دورهای ۶ ساله منتهی به سال ۱۴۰۰ میباشد. پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر روش گردآوری دادهها توصیفی _ پسرویدادی است. نتایج حاصل از بررسی فرضیهها نشان میدهد مدیریت ترازنامه بر هموارسازی سود تاثیر معناداری ندارد اما بر اندازه اقلام تعهدی غیرعادی تاثیر منفی و معنادار دارد. بنابراین، میتوان نتیجه گرفت با مدیریت صحیح ترازنامه، میتوان صورت سود و زیان را کنترل و سود را بهینه کرد.
