این تحقیق، به دنبال کشف و توصیف رابطه‌ی حقوق بین‌الملل سرمایه‌گذاری و حقوق بشر از طریق مطالعه ساختار، قواعد دادرسی و رویه مرکز حل‌وفصل اختلافات سرمایه‌گذاری با به‌کارگیری روش تحقیق تحلیلی-توصیفی تحقق‌یافته است. یافته‌ها نشان می‌دهد که بدون شک کنوانسیون ایکسید مهم‌ترین دستاورد جمعی حقوق بین‌الملل سرمایه‌گذاری در تاریخ چند ده‌ساله این شاخه از حقوق بین‌الملل به حساب می‌آید؛ زیرا تنها معاهدهای است که توانسته مجموعه وسیعی از کشورهای درحال‌توسعه و توسعه‌یافته را گرد خود جمع نماید. در حال حاضر دیوان داوری ایکسید با انتقادات زیادی نه‌تنها از جانب کشورهای درحال‌توسعه سرمایه‌پذیر؛ بلکه همچنین از طرف مؤسسات مردم‌نهاد و نهادهای مدافع حقوق بشر روبرو شده است. بسیاری از این انتقادات مربوط به بی‌تفاوتی دیوان نسبت به استانداردهای حقوق بشر است. ریشه این ادعا را شاید بتوان در شباهت قواعد دادرسی داوری سرمایه‌گذاری به قواعد دادرسی داوری تجاری جستجو نمود. در حقیقت، علی‌رغم تفاوت‌های ماهوی حقوق سرمایه‌گذاری و حقوق تجارت بین‌الملل، ساختار و آیین دادرسی دیوان داوری ایکسید نیز از روی داوری تجاری بین‌المللی الگوبرداری شده است. این مسئله باتوجه‌به سابقه طولانی‌مدت استفاده از سازوکار داوری در اختلافات تجاری امری طبیعی و قابل‌درک است؛ ولی با درنظرگرفتن جنس ادعاهای طرح شده و درگیری دولت‌های صاحب حاکمیت در داوری سرمایه‌گذاری ضرورتاً قابل‌دفاع نیست.