1- دانشجوی دکتری مدیریت دولتی (منابع انسانی)، دانشگاه آزاد اسلامی واحد امارات متحده عربی 2- استاد مدیریت منابع انسانی دانشکده مدیریت، دانشگاه علوم تحقیقات تهران، تهران، ایران (نویسنده مسئول) ، Jmsrbiau@yahoo.com 3- دانشیار مدیریت دانشکده مدیریت، دانشگاه علوم و تحقیقات تهران، تهران، ایران 4- استاد رشته مدیریت دولتی (مالی) دانشکده مدیریت، دانشگاه علوم تحقیقات تهران، تهران، ایران
چکیده: (1963 مشاهده)
هدف از پژوهش حاضر ارائه الگوی مدیریت منابع انسانی در سیستم بانکداری مجازی(بانک سپه ایران) میباشد. تحقیق حاضر از نظر چگونگی گردآوری دادههای مورد نیاز، در گروه «تحقیق تلفیقی اکتشافی» طبقهبندی میشود.در مرحله کیفی، جامعه آماری اعضای هیئت علمی و پژوهشگران در حوزه مدیریت منابع انسانی از یکسو و مدیران حرفه ای بانک از سوی دیگر بودند و با استفاده از روش نمونهگیری نظری هدفمند 10 نفر شناسایی شدند. جامعه آماری در فاز کمی شامل کلیه کارکنان بانک سپه در شهر تهران بوده که با استفاده از فرمول کوکران 384 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. در مرحله کمی ابزار اصلی طراحی پرسشنامه همان یافته های بخش کیفی است. جهت تجزیه و تحلیل دادهها و بررسی فرضیهها از نرمافزار Smart PLS3 استفاده شد. در پژوهش ابتدا مبانی نظری گردآوری شده است که منجر به شناسایی جنبههای متعدد پدیده شده و امکان تدوین الگوی مفهومی تحقیق فراهم شد، سپس بر مبنای یافتههای حاصل از دادهها ابزار تحقیق ساخته شد. در گام بعدی از طریق مصاحبه عمیق با خبرگان به طراحی مدل مفهومی برخواسته از دادهها پرداخته شد و سپس مدل مفهومی طراحی شده از طریق دادههای کمی گردآوری شدند تا تعمیمپذیری یافتهها میسر شود. نتایج نشان داد بین ارتقای سطح خدمات رسانی، بهبود نحوه انجام فرایندهای درونی سازمان، مدیریت استعداد، استفاده از رویه های مدیریت استراتژیک، بهبود مشتری مداری و مدیریت منابع انسانی در سیستم بانکداری مجازی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد.
Rostami A, Mirsepasi N, zamanimoghdam A, daneshfard K. Presenting a human resource management model in the virtual banking system (Sepah Bank of Iran). mieaoi 2022; 11 (39) : 5 URL: http://mieaoi.ir/article-1-1158-fa.html
رستمی علی، میرسپاسی ناصر، زمانی مقدم افسانه، دانشفرد کرم اله. ارائه الگوی مدیریت منابع انسانی در سیستم بانکداری مجازی (بانک سپه ایران). نشریه اقتصاد و بانکداری اسلامي. 1401; 11 (39) :105-138