موضوع «حکمرانی خوب» یکی از مباحث بسیار مهم و درعین‌حال جدید در ادبیات توسعه است که از دهه 1980 به بعد مطرح شد. بر اساس مفهوم حکمرانی خوب، مداخله کم یا زیاد دولت مشکل توسعه نیست بلکه کیفیت مداخله دولت مسئله اصلی است. بانک جـهانی حکـمرانی خوب را بر اساس شـش شاخـص حـق اظـهارنظر و پاسخـگویی، شاخص ثبات سیاسی، شاخص کارایی و اثربخشی دولت، شاخص کیفیت قوانین و مقررات، شاخص حاکمیــــت قانون، شاخص کنترل فساد تعریف می‌کند. در این پژوهش با تکیه بر شاخصهایحکمرانیخوبدراسلام و با استفاده از روش FMOLS، به بررسی تأثیر شاخص حکمرانی خوب بر بروندادهای سلامت (امید به زندگی در بدو تولد)، در کشور ایران در دوره زمانی 2014-1996 می پردازد. نتایج حاصل از تخمین مدل نشان می‌دهد که در کنار سایر عوامل اقتصادی-اجتماعی و بهداشتی، حکمرانی به عنوان یک عامل مؤثر بر بهبود شاخص‌های بهداشتی می‌باشد و از آنجا که حکمرانی در ایران ضعیف می­باشد حکمرانی ضعیف تاثیر منفی بر امید به زندگی در ایران داشته است.