1- دانشجوی دکتری گروه علوم اقتصادی، واحد پردیس بین الملل ارس، دانشکده اقتصاد، دانشگاه تهران 2- استاد و عضو هیات علمی دانشکده اقتصاد، دانشگاه تهران (نویسنده مسئول) ، mmehrara@ut.ac.ir 3- دانشیار و عضو هیات علمی دانشکده اقتصاد، دانشگاه تهران 4- استادیار و عضو هیات علمی دانشکده اقتصاد و علوم سیاسی، دانشگاه شهید بهشتی
چکیده: (599 مشاهده)
با عنایت به اثر سیاست‌های پولی بر اشتغال، تولید و بیکاری، این مطالعه به بررسی اثر پویای نامتقارن رشد نقدینگی بر نرخ بیکاری در قالب مدل NARDL در دوره فصلی از 1384:2 تا 1401:1 می‌پردازد. بر اساس آزمون والد، وجود عدم تقارن در کوتاه‌مدت مورد تایید بوده و در بلندمدت چنین رابطه‌ای وجود ندارد. بر این اساس، تحلیل اثرات تنها معطوف به دوره کوتاه‌مدت می‌شود. با عنایت به نتایج، یک درصد تغییر مثبت در رشد نقدینگی می‌تواند منجر به افزایش نرخ بیکاری به اندازه 21/0 درصد شود. یک درصد کاهش در رشد نقدینگی سه دوره پیشتر نیز می‌تواند تا 25/0 منجر به کاهش نرخ بیکاری شود. بر این اساس، با این که اثر تغییرات منفی و مثبت نقدینگی در کوتاه‌مدت بر نرخ بیکاری کم‌کشش است، اما این اثرات کم نیز از منظر آماری با هم برابر نبوده و عدم تقارن در اثرات سیاست پولی اعمال شده توسط تغییرات نقدینگی مشهود می‌باشد. بنابراین، سیاست‌گذاران حوزه پولی باید به این عدم تقارن بر نرخ بیکاری توجه ویژه‌ای داشته باشند. لازم به ذکر است که ضرایب متغیرهای بلندمدت سیاست پولی همگام با آزمون والد معنی‌دار نبوده و قابل تفسیر نیستند.
mohammadi majd S, mehara M, barkhordari dourbash S, negin taji Z, hashem nezhad aghdam N. The asymmetric effect of the monetary policy on the unemployment rate in Iran. mieaoi 2023; 12 (44) : 1 URL: http://mieaoi.ir/article-1-1440-fa.html
محمدی مجد سهیل، مهرآرا محسن، برخورداری دورباش سحاد، نگین تاجی زریر، هاشم نژاد اقدم نادر. اثر نامتقارن سیاست‌های پولی بر بیکاری در ایران. نشریه اقتصاد و بانکداری اسلامي. 1402; 12 (44) :7-29
