|
اخلاق اسلامی و محیط کسب و کار (اخلاق کسب و کار یا کسب و کار اخلاقی)
|
| رامین خوچیانی1، کوثر سودانی2 |
1- استادیار گروه اقتصاد دانشگاه آیت الله العظمی بروجردی(ره)
2- دانشجوی کارشناسی اقتصاد دانشگاه آیت الله العظمی بروجردی(ره) |
|
|
چکیده: (7196 مشاهده) |
| محیط کسب و کار در اقتصاد از مهمترین بسترهای رشد اقتصادی یک کشور محسوب می‌شود. در اقتصاد و بویژه اقتصاد اسلامی، این محیط می‌بایست از ملاحظات و ملازمات اخلاقی برخوردار باشد. در این مقاله با دو نگاه کارکردی و فراکارکردی به مقوله اخلاق در کسب و کار و ذکر مصادیق و نمونه‌های آن، به تبیین بیشتر جایگاه اخلاق در اقتصاد اسلامی اشاره می‌شود. آموزه‌های اخلاقی به دو دسته تقسیم می‌شوند. دسته اول آموزه‌هایی در جهت بهبود محیط کسب و کار و رشد اقتصادی (اخلاق در خدمت کسب و کار) و دسته‌ای دیگر آموزه‌هایی که کسب و کار را ابزاری در جهت تعالی اخلاق (کسب و کار در خدمت اخلاق) قرار می‌دهند. منظور از نگاه کارکردی، توجه به نقش آموزه‌های اخلاقی (بویژه اخلاق اسلامی) در افزایش کارایی اقتصاد، شفافیت اطلاعات بیشتر و ایجاد اعتماد و رشد سرمایه اجتماعی می‌باشد. همچنین دوری از حرص، ولع و رقابت بیجا؛ عنوان نمودن برخی مشاغل به عنوان مشاغل مکروه، معامله با مردمان پست؛ قسم خوردن در معامله و... می‌تواند مصادیقی از نگاه فراکارکردی به اخلاق باشد |
|
| واژه‌های کلیدی: اخلاق، کسب و کار، نگاه کارکردی، نگاه فراکارکردی |
|
|
متن کامل [PDF 189 kb]
(1775 دریافت)
|
نوع مقاله: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1396/7/5 | پذیرش: 1396/7/5 | انتشار: 1396/7/5
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
