1- دانشجوی دکتری مدیریت صنعتی (گرایش مدیریت سیستم ها)، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران 2- استادیار، گروه مدیریت، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران (نویسنده مسئول) ، alavimatin@iaut.ac.ir 3- استادیار، گروه مدیریت، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران،
چکیده: (362 مشاهده)
سرعت سرسام آور تغییرات تکنولوژیک، هر روز صنایع و سازمان ها را با چالش های جدیدی روبه رو می سازد. ناتوانی در هم راستا سازی خود با شرایط متحول محیطی، سازمان را مسیر رقابت دور خواهد کرد، از این رو پژوهش حاضر با هدفارائه الگوی نوآوری سازمانی بر اساس میزان آمادگی سازمانی در صنعت بانکداری در بانک سپه استان آذربایجان شرقی است.پژوهش حاضر مبتنی بر صبغه پژوهش کیفی است که برای تحلیل داده‌های به دست آمده، از تحلیل مضمون استفاده شده است. جامعه آماری تحقیق حاضر مقاله‌های چاپ شده در مجله‌های نمایه شده در سه پایگاه داخلی و سه پایگاه اطلاعاتی بین‌المللی است. یافته‌های پژوهش مبین آن است که نوآوری سازمانی بر اساس میزان آمادگی سازمانی در صنعت بانکداری، در 135 کد به دست آمد که در 7 مضمون فراگیر و 23 مضمون سازماندهنده فرهنگ‌سازمانی (کار تیمی، تنوع سازمانی، فرهنگ پیشرفت مداوم)؛ ساختار سازمانی(پیچیدگی سازمانی، عدم تمرکز سازمانی، ارتباطات سازمانی)؛ مدیریت دانش(دانش و مهارت کارکنان و سهیم شدن در اطلاعات سازمان)؛ توانمندسازی(خود کارآمدی کارکنان، آموزش کارکنان، استقلال کارکنان، انگیزش کارکنان)؛ تفکر راهبردی (تفکر در زمان، تمرکز بر هدف، تحلیل محیط، فرصت‌طلبی هوشمندانه)؛ ظرفیت سازمانی(تحقیق و توسعه، منابع فناوری سازمان، سرمایه سازمانی و مدیریت سرمایه انسانی)، جو سازمانی(محیط کاری سازمان، اعتماد سازمان، رهبری و پشتیبانی سازمانی).سهم این پژوهش توسعه یک چارچوب یکپارچه آمادگی برای نوآوری سازمانی است که پیشنهاد‌هایی را به مدیران آن در این خصوص ارائه می‌کند.
Gabriel Joband A, Alavi Matin Y, Honarmande Azemei M. Providing a model of organizational innovation based on the level of organizational readiness in the banking industry. mieaoi 2024; 13 (49) : 9 URL: http://mieaoi.ir/article-1-1517-fa.html
جبرائیلی جوبند علی، علوی متین یعقوب، هنرمند عظیمی مرتضی. ارائه الگوی نوآوری سازمانی بر اساس میزان آمادگی سازمانی در صنعت بانکداری. نشریه اقتصاد و بانکداری اسلامي. 1403; 13 (49) :203-226
