1- دانشجوی دکتری گروه حسابداری، واحد ارومیه، دانشگاه آزاد اسلامی، ارومیه، ایران 2- دانشیار گروه حسابداری، واحد ارومیه، دانشگاه آزاد اسلامی، ارومیه، ایران (نویسنده مسئول) ، Saeid.Jabbarzadeh@iau.ac.ir 3- دانشیار گروه حسابداری، واحد ارومیه، دانشگاه آزاد اسلامی، ارومیه، ایران 4- استادیار گروه حسابداری، دانشگاه ارومیه، ایران
چکیده: (457 مشاهده)
در سیستم‌های حسابداری سنتی، دارایی‌های نامشهود در صورت‌های مالی ثبت نمی‌شوند، اما در تعیین ارزش بازار سازمان‌ها نقش بسزایی دارند. سرمایه ارتباطی از جمله دارایی‌های نامشهود است که به عنوان نقش مشتری در درآمد فعلی و آینده سازمان تعریف شده است و نیاز به فضای جدید اقتصادی و تغییر از اقتصاد مبتنی بر محصول به یک اقتصاد مبتنی بر مشتری را بیان می‌کند. لذا شناسایی عوامل مؤثر بر سرمایه ارتباطی مهم می‌باشد. پژوهش حاضر با توجه به هدف آن، کاربردی و بر اساس روش، توصیفی- علّی است. در این پژوهش، ابتدا به منظور سنجش سرمایه ارتباطی پرسشنامه 20 سؤالی تهیه و تنظیم شد و برای پی بردن به ابعاد زیربنایی پرسشنامه پژوهش از تحلیل عاملی اکتشافی از نرم‌افزارSPSS استفاده شده است. بازه زمانی پژوهش1389 تا 1401 بود.سپس بعد از کشف ابعاد سرمایه ارتباطی با استفاده از نرم‌افزارLisrel تحلیل عاملی تأییدی انجام شد و نهایتا با استفاده از نرم‌افزارR و روشنمونهگیری نقاط مهم به بررسی تأثیر بین سرمایه ارتباطی با عملکرد مالی بانک‌ها پرداخته شد. نتایجتحلیلعاملینشان داد که سود تسهیلات پرداختی و سود سپرده‌گذاری برایعامل سرمایه ارتباطی شاخصهایمناسبیمحسوبمیشوند. در ادامه به منظور تببین مدل به دست آمده از الگوریتم نمونه‌گیری نقاط مهم که یکی از الگوریتم‌های بیزی است، استفاده شده است. نتایج برآورد الگوریتم نقاط مهم نشان داد که مدل به دست آمده از قدرت تبیین قابل ملاحظه‌ای برخوردار است.
Baibordi A, Jabbarzadeh S, Bahri Sales J, Zavari Rezayi A. Presenting the relational capital model of banks using exploratory analysis and explaining it by the sampling algorithm of important points. mieaoi 2024; 13 (47) : 4 URL: http://mieaoi.ir/article-1-1490-fa.html
بایبوردی اتابک، جبارزاده سعید، بحری ثالث جمال، زواری رضایی اکبر. ارائه مدل سرمایه ارتباطی بانک‌ها با استفاده از تحلیل اکتشافی و تبیین آن توسط الگوریتم نمونه گیری نقاط مهم. نشریه اقتصاد و بانکداری اسلامي. 1403; 13 (47) :87-118
