1- استادیار گروه مدیریت، دانشکده علوم اقتصادی و اداری، دانشگاه قم، قم، ایران (نویسنده مسئول). ، masoodipoor@isu.ac.ir 2- کارشناسی ارشد مدیریت بازرگانی، دانشکده علوم اقتصادی و اداری، دانشگاه قم، قم، ایران.
چکیده: (100 مشاهده)
یکی از موضوعات مهم در بانکداری اسلامی، افزایش اعتماد مردم به آن است که نتیجه آن افزایش سپرده‌های بانکی برای آن خواهد بود. از سوی دیگر، رضایت سپرده‌گذاران از خدمات بانکداری نیز تأثیر بسزایی در توسعه بانک خواهد داشت. پژوهش حاضر به دنبال بررسیاثر ادراک از بانکداری اسلامی و صداقت برند بر اعتماد به بانک با در نظر گرفتن نقش میانجی ارزش درک شده و رضایت مشتری در بانک قرض‌الحسنه مهر ایران است. غالب پژوهش‌های انجام شده در حوزه بانکداری اسلامی، ناظر به فرآیندها و قراردادهای بانکی است، در حالی که این پژوهش به دنبال ارتقا کارایی در بانکداری اسلامی است.جامعه آماری پژوهش، مشتریان بانک قرض‌الحسنه مهر اصفهان هستند که با استفاده از روش نمونهگیری در دسترس تعداد 384 نفر به‌عنوان حجم نمونه مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده، پرسشنامه‌های استاندارد بوده که اعتبار آن‌ها مورد تائید قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از روش معادلات ساختاری و نرم‌افزار Smart PLS3 و SPSS22 استفاده شده است. نتایج به دست آمده از تحلیل داده‌ها نشان می‌دهد، ادراک از بانکداری اسلامی تأثیر مثبت و معناداری بر ارزش درک شده و رضایت مشتری داشته و این دو متغیر نیز موجب افزایش اعتماد به بانکداری اسلامی می‌شود. همچنین ادراک از بانکداری اسلامی به صورت مستقیم بر اعتماد نیز اثرگذار است. در ادامه راهکارهایی به منظور افزایش اعتماد به بانکداری اسلامی ارائه شد و بر ضرورت حفاظت و صیانت از ادراک مشتریان در بانکداری اسلامی تأکید شد.
Masoodipoor S, Sadeghi M. Investigating the effect of perception of Islamic banking and brand honesty on trust in Islamic Bank considering the mediating role of perceived value and customer satisfaction (Study case: Iran's Qarz-e-Hasneh Mehr Bank). mieaoi 2025; 14 (51) : 9 URL: http://mieaoi.ir/article-1-1578-fa.html
مسعودی‌پور سعید، صادقی مینا. بررسی اثر ادراک از بانکداری اسلامی و صداقت برند بر اعتماد به بانک اسلامی با در نظر گرفتن نقش میانجی ارزش درک شده و رضایت مشتری (مورد مطالعه: بانک قرض‌الحسنه مهر ایران). نشریه اقتصاد و بانکداری اسلامي. 1404; 14 (51) :237-267
